Een nieuw stukje theater van het YOLO-kabinet
En: welke coalitiepartij krijgt de schuld van Kabinet Schoof?
Het kamerdebat over de plannen van de regering is nog niet eens begonnen of het populistische theaterstuk is al losgebarsten.
Het plan om het parlement te passeren en een “asielcrisis”-escalatiewet in te voeren is natuurlijk vooral bedoeld om de aandacht te domineren. Dan gaat het niet over hoe dit kabinet allemaal belangrijke zaken naar de toekomst schuift of zelfs wegschuift. Niet over hoe beloftes van de PVV en van BBB die niet zullen worden ingelost. Een betere afleiding is bijna niet denkbaar.
Het is belangrijk om dit plan te zien voor wat het is. Het is geen beleidsvoorstel gericht op resultaat, maar een populistisch theaterstuk. Het zal de prinsjesdagweek domineren. Er zal worden bediscussieerd of er een asielcrisis is. Of immigratie een probleem is of een zegen.
Maar dat is allemaal totaal niet relevant, want dit voorstel gaat niet over immigratie.
Het is een poging om alweer de normen van het democratische spel te veranderen. Het is weer een stap van het normale democratische spelbord naar het spelbord van de populist. En uiteindelijk wint Geert Wilders altijd. Vindt de Asielcrisiswet doorgang, dan krijgt de partij de credits voor het aanpakken van immigratie. Zo niet, dan laat de PVV in elk geval daadkracht zien. En gaat ze anderen de schuld geven: rechters, de EU, tegenstanders. Zo wordt weer verder gemorreld aan het vertrouwen in ons democratische systeem.
Ik schreef hier mijn column in EW over, die je hier kunt lezen.
Er zitten ook positieve punten aan dit kabinet. Het vertrouwen in de politiek en het kabinet is flink omhoog gegaan. Ook onder laagopgeleiden. Dat heeft natuurlijk te maken met de verkiezingsuitslag en met de keuze voor een rechtspopulistisch kabinet, wat ook de keuze van veel afgehaakte kiezers was. Dat is heel goed en zo hoort het ook in een democratie.
Wat we ook zien is dat minister Faber inmiddels een van de bekendste en populairste bewindspersonen is. Het sluit aan bij wat ik eerder zei. De theorie dat je populisten macht moet geven zodat mensen zien dat ze niks kunnen, die gaat niet meer op in 2024. Overal waar ze de laatste jaren aan de macht komen, worden ze eerst populairder.
Dan over prinsjesdag en de plannen van dit kabinet. We gaan er veel over horen de komende dagen en nog niet alles is zeker en in kannen en kruiken.
Maar het gevoel dat mij bekruipt is dat we hier met een YOLO-kabinet te maken hebben.
Het kabinet wil het dronken feestje van gisteren nog wat langer te laten duren en daarna vooral de kater verzachten. En met morgen en de jaren daarna, daar zijn ze niet mee bezig.
Het is dat tijdstip waarop je naar huis gaat of een rondje Tequila-shots bestelt. En de Tequila-shots worden besteld.
Het stikstofbeleid wordt teruggedraaid zonder alternatief. Er wordt bezuinigd op innovatie, op kennis, op onderwijs. Er worden ambities uitgesproken zonder daarbij realistische plannen en gelden vrij te maken: voor woningen, voor concurrentiekracht. De stokpaardjes worden meteen aangekondigd en opgepakt: voor de boeren, tegen immigratie. De boterzachte bezuinigingen en lastig te realiseren maatregelen - het halveren van het eigen risico, de korting op de EU-bijdrage - die stellen ze uit tot de laatste dagen van het kabinet, want ze snappen ook wel dat dit kabinet niet lang genoeg gaat zitten om die moeilijke dingen echt te moeten gaan leveren.
Het is “You Only Live Once”, een houding die voor feestvierende twintigers misschien wel leuk is, maar voor een kabinet van een welvarend land ronduit onverantwoord.
Er zijn echter nog genoeg kansen om dit recht te zetten. Te beginnen deze week rondom prinsjesdag. Hop hop, aan de slag voor de toekomst.
De theorie op zijn kop: VVD en NSC spelen met hun kroonjuwelen en Wilders zit in een zetel
Speciaal voor de betalende abonnees een column over de vraag welke coalitiepartijen de schuld en de lauweren van Schoof 1 krijgen. Doorlezen? Wordt betalende abonnee via onderstaande button.
Het is inmiddels een nationale sport om te betogen dat Schoof I een heel normaal kabinet is. Toch zijn sommige zaken wezenlijk anders, zoals de reden waarom de coalitiepartijen meedoen aan dit rechtspopulistische kabinet.
Normaal gesproken gaan partijen regeren om beloond te worden voor wat ze voor elkaar krijgen. Dit keer lijken ze er vanaf dag 1 in te zitten om niet gestraft te worden wanneer het onvermijdelijk misgaat.
**verder lezen na de paywall**
Keep reading with a 7-day free trial
Subscribe to Nieuwe Vrije Eeuw to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.